Ik voel me goed in
mijn vel. Positief toch? Ik ben zelfzeker: ook goed toch? Er wordt altijd
gedaan alsof we dat goede eigenschappen vinden. Maar als we het tegen komen
kunnen we er niet tegen. Aandachtsletten, arrogante zakken en bitches die zich
beter voelen dan de rest. Je moet jezelf goed voelen, ja, ja, ja. Maar in
stilte liefst.
Zonder enige introductie praatte en lachte ik mee alsof ik
ze al jaren kenden. Zo ben ik dan. En de luidste jongen gaf me een vreemde
opmerking: ‘je voelt je al na drie seconde op je dode gemak bij ons!’ En het
was geen compliment.
Ik hoor het wel vaker ‘je hebt een grote mond om hier nieuw
te zijn!’ ‘Je wandelt hier binnen en doet alsof je thuis bent’ en blablabla. Ik
zeg de blablabla want nooit wordt dit als compliment bedoeld. Foutief,
weliswaar. Het is alsof je de mensen beledigt met je goed in je vel voelen.
Alsof het onbeleefd is om je op je gemak te voelen in een nieuwe omgeving.
Alsof je de toestemming moet krijgen om je goed in een groep te voelen.
Mijn antwoord gold: ‘Ik zit goed in mijn vel. Misschien is
dat het.’ Misschien, misschien, zeker wel. Dat is het. Het maakt een wereld van
verschil. Als je tevreden bent met jezelf, heb je niet zo’n hoge nood aan
bevestiging van anderen. Dat wordt als ongepast gezien, blijkbaar. Zelfzeker zijn.
Trots zijn op jezelf. Dan kan je gewoon jezelf zijn in plaats van een kameleon
die bij iedereen wil horen. Dat is toch veel te vermoeiend en stresserend. Daarbij
levert het je geen oprechte relaties op. Het is niet dat jij iedereen leuk
vindt, waarom moet het andersom dan wel?
Ik had een amusant, intrigerend en uiterst interessant gesprek met
één iemand uit de groep. Het was lang geleden dat ik zo’n boeiend,
schaamteloos en grappig gesprek had met iemand. Ik amuseerde me rot. En terecht,
waarom niet? Omdat die vrouw over mij vieze, afkeurende blikken aan het gooien
was en uit pure ergernis met haar ogen draaide?
Die personen waarmee ik gesprek was, vonden mij wel aardig. Zij
niet. Dat is niet mijn probleem. Dat is het hare.
Weet wie je bent en wees er blij mee. Je hoeft je niet te
verstoppen of in te houden, zodat andere mensen je leuker zouden vinden. En je zouden
accepteren. Als je weet wie je bent, hoef je niet geaccepteerd te worden door
anderen. Zelfacceptatie is de sleutel naar geluk, niet die van anderen. Meer is
er niet nodig om sterk in je schoenen te staan en je goed en gelukkig te
voelen.
Het is een raar fenomeen die bevestiging. Zo aanwezig en
drukkend in onze maatschappij. Aan de ene kant zijn er mensen die een wanhopige
nood aan bevestiging hebben. Aan de andere kant zijn er de mensen die denken
dat ze macht en plicht hebben de anderen te bevestigen.
Zelfzekerheid is goed, het is een deugd. Dat wordt altijd
gezegd. Maar in praktijk wordt het afgebroken tot arrogantie en snobisme. Je
mag je goed voelen, maar je mag dat niet tonen. Het moet in stilte gebeuren,
anders heet het ‘stoefen’ of ‘opscheppen.’ Je moet oppassen, want je
zelfzekerheid kan onzekere mensen jaloers maken. Zelfzekerheid gaat niet over je beter voelen
dan anderen, het gaat over je goed voelen in je vel. Tevreden zijn met
jezelf. En je daar niet voor te verontschuldigen.
Stay golden!
Bisous
Je kleine schrijver
Lina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten